Quran



 

همان گونه که محصولات و کالاهای ساخت یک کارخانه،آرم و علامت آن کارخانه را دارد؛ خواه به صورت جزیی یا کلّی. بِسْمِ اللّه، نیز آرم ونشانه ی مسلمانی است که بر تمام اعمال و افکار انسان می خورد.

خدایتعالى کلام خود را به نام خود، که عزیزترین نام است آغاز کرده، تا آنچه در کلامش هست نشان او را داشته باشد، و مرتبط به نام او باشد، و نیز بندگان خود را بیاموزد تا در اعمال و افعال و گفتارها این ادب را رعایت نموده و با نام وى آغاز نموده، نشان وى را به آن بزنند، تا عملشان خدائى شده و اعمال صفات خدا را داشته باشند، و مقصود اصلى از آن اعمال، خدا و رضاى او باشد، و در نتیجه باطل و هالک و ناقص و ناتمام نماند، چون به نام خدائى آغاز شده که هلاک و بطلان در او راه ندارد.

و مى بینیم حضرت نوح (علیه السلام) در آن طوفان سخت و عجیب هنگام سوار شدن بر کشتى و حرکت روى امواج کوه پیکر آب که هر لحظه با خطرات فراوانى روبرو بود به یاران خود دستور مى دهد که در هنگام حرکت و در موقع توقف کشتى بسم الله» بگویند: "و قال ارکبوا فیها بسم الله مجراها و مرسیها" (سوره هود آیه 41

و نیز حضرت سلیمان در نامه اى که به ملکه سبا مى نویسد سر آغاز آن را بسم
الله» قرار مى دهد: "انه من سلیمان و انه بسم الله الرحمن الرحیم ." (سوره نحل آیه 30

امام رضا علیه السلام فرمودند: بسم اللّه» به اسم اعظم الهی، از سیاهی چشم به سفیدی آن نزدیک تر است.

در تفسیر قرطبی از امام صادق علیه السلام نقل شده است: بسم اللّه»تاج سوره هاست.

و باز روى همین اصل، تمام سوره هاى قرآن با بسم الله» آغاز مى شود تا هدف اصلى که همان هدایت و سوق بشر به سعادت است از آغاز تا انجام با موفقیت و پیروزى و بدون شکست انجام شود.
تنها سوره توبه است که بسم الله» در آغاز آن نمى بینیم چرا که سوره توبه با اعلان جنگ به جنایتکاران مکه و پیمان شکنان آغاز شده، و اعلام جنگ با توصیف خداوند به رحمان و رحیم سازگار نیست.

در اینجا توجه به یک نکته لازم است و آن اینکه ما در همه جا بسم الله مى گوئیم چرا نمى گوئیم بسم الخالق» یا بسم الرازق» و مانند آن؟!

نکته این است که الله، جامعترین نام خدا است و همه صفات او را یکجا بازگو مى کند، اما نام هاى دیگر اشاره به بخشى از کمالات او است، مانند خالقیت، رحمانیت و مانند آن .

به همین دلیل اسماء دیگر خداوند غالبا به عنوان صفت براى کلمه الله گفته مى شود مانند: "فان الله غفور رحیم" (بقره 226) که به جنبه آمرزش خداوند اشاره مى کند.

یکى از شواهد جامعیت این نام آنست که  ایمان و توحید تنها با جمله "لا اله الا الله" ابراز می گردد، و در مذاهب دیگر هنگامى که مى خواهند به معبود مسلمین اشاره کنند الله را ذکر مى کنند، زیرا توصیف خداوند به الله مخصوص مسلمانان است.

چرا در بین صفات خداوند رحمان و رحیم انتخاب شده اند؟

در ابتدا مروری کوتاه بر صفات ذکر شده داشته باشیم. رحمان» در همه جا در قرآن به صورت مطلق آمده است که نشانه عمومیت آنست، در حالى که رحیم» گاهى به صورت مقید ذکر شده که دلیل بر خصوصیت آن است مانند: کان بالمومنین رحیما (احزاب 43) و گاه به صورت مطلق مانند سوره حمد.

از سوئى دیگر رحمان» را صیغه مبالغه دانسته اند که خود دلیل دیگرى بر عمومیت رحمت او است، و رحیم» را صفت مشبهه که نشانه ثبات و دوام است و این ویژه مؤ منان مى باشد.

بیان رحمت الهی در قالب های گوناگونرحمن» و رحیم، نشانه ی اصرار بر رحمت است.

در آغاز هر کار لازم است از صفتى استمداد کنیم که آثارش بر سراسر جهان پرتوافکن است، همه موجودات را فرا گرفته و گرفتاران را در لحظات بحرانى نجات بخشیده است. بهتر است این حقیقت را از زبان قرآن بشنوید آنجا که مى گوید: و رحمتى وسعت کل شیى ء:رحمت من همه چیز را فرا گرفته است( اعراف 156).
و در جاى دیگر از زبان حاملان عرش خدا مى خوانیم ربنا وسعت کل شیى ء رحمة : خدایا رحمت خود را بر همه چیز گسترده اى (مؤ من 7).

بنابراین در مورد آغاز کارها به هنگامى که مى خواهیم با نام خداوند شروع کنیم باید دست به دامن رحمت واسعه او بزنیم، هم رحمت عام و هم رحمت خاصش! بدین ترتیب این حقیقت نیز روشن می شود که گفتن بسم الله» در آغاز هر کار هم به معنى استعانت جستن به نام خدا است، و هم شروع کردن به نام او است.

این درس را نیز از بسم الله به خوبى مى توان آموخت که اساس کار خداوند بر رحمت است و مجازات جنبه استثنائى دارد که تا عوامل قاطعى براى آن پیدا نشود تحقق نخواهد یافت، چنانکه در دعا مى خوانیم یا من سبقت رحمته غضبه: اى خدائى که رحمتت بر غضبت پیشى گرفته است. انسان‏ها نیز باید در برنامه زندگى چنین باشند، اساس و پایه کار را بر رحمت و محبت قرار دهند و توسل به خشونت را براى مواقع ضرورت بگذارند.

بدین ترتیب آنها که فرقه های ضاله مختلفی همچون داعش را مسلمان می دانند کوچکترین چیزی از اسلام نمی دانند.

 

پ.ن: برگرفته از تفاسیر میزان، نمونه و نور.


این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.

همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.


این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!

اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.

همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.


تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

سایت عاشورا یاد نوشت تاریخچه مختصر من! معرفی بهترین محصولات جی پی اسی SAEED ICE منهاج(راه روشن) خرید بستنی در لارستان دانشگاه علمی کاربردی ، آزاد پیام نور و مدارس تیزهوشان و نمونه دلوتی معرفی محصولات ورزشی و بدنسازی زنان ناشناخته